|
Post by eulenspiegel on Nov 23, 2017 20:40:35 GMT -6
|
|
|
Post by eulenspiegel on Nov 23, 2017 21:16:28 GMT -6
|
|
|
Post by eulenspiegel on Nov 24, 2017 4:52:13 GMT -6
Excited Review www.concertnews.be/recensietonen.php?id=3617&kop=Night"Opa en kleinkind-moment Meer dan ooit staat de piano in de kijker als centraal instrument met naast Thomas Vanderveken, die in een gespeelde underdogrol een deel van een pianoconcerto van Edvard Grieg laat horen terwijl hij zijn hartslag laat meten, de zestienjarige Amerikaanse Emily Bear. Zij mag zoals gezegd de show openen met de ‘Epiloog’ van La La Land. Boven een zwevende ledkubus speelt ze ‘Skyfall’ van Adele uit 2012 op het klavier. Later zal ze ook op basis van de input van een toeschouwer (Patrick, die homo is, kende 20 jaar geleden een relatiebreuk en dankzij zijn twee vrouwelijke collega’s die ie meenam naar de Proms hield ie zich recht) een improvisatie spelen. Bear speelt beregoed, haar glimlach en gezichtsexpressie doen denken aan die van een knuffelbeer, en doen vermoeden dat ze zich als een vis in het water voelt tijdens Night of the Proms. Hoe mooi is dan ook het moment waarop ze achter de witte vleugel plaatsneemt om daar volgens Kobe Ilsen het tweede pianoconcerto van Rachmaninov te brengen wat uiteindelijk al snel de intro blijkt van ‘All by myself’ dat John Miles neerzet. Aandoenlijk is het om de Brit naar het pianospel te zien kijken van Bear waarbij hij niet onder stoelen of banken steekt met de blik in zijn ogen dat ie onder de indruk is. Een oprecht opa en kleinkind-moment lijkt dit wel. John krijgt maar liefst 4 songs op een rij en blijkt de meest coherente set van alle artiesten neer te zetten. Bear begeleidt hem bij de start van ‘Music’ op de piano, waarna hij ‘Addicted to love’ van Robert Palmer uit 1985 covert. Tina Turner, waarmee hij jarenlang live tourde als gitarist heeft de song ook sinds 1988 in haar catalogus steken. Tenslotte kruipt ie ook in de huid van Bryan Adams tijdens ‘When you’re gone’ waarbij Melanie C toch nog even het niveau haalt dat we van een internationale artieste als zij verwachten."
|
|
|
Post by eulenspiegel on Nov 24, 2017 11:30:37 GMT -6
|
|
|
Post by eulenspiegel on Nov 25, 2017 23:28:43 GMT -6
here complete with intro of host
|
|
|
Post by eulenspiegel on Nov 26, 2017 6:47:39 GMT -6
|
|
|
Post by eulenspiegel on Nov 26, 2017 8:51:17 GMT -6
|
|
|
Post by eulenspiegel on Nov 26, 2017 21:50:29 GMT -6
One cannot top this kind of review.... " snoozecontrol.be/reviews/7472/(...) "De aanstekelijke show van Joss Stone en Melanie C., het magische piano spel van Emily Bear die zich ontpopt tot het absolute hoogtepunt van the Night of the Proms 2017, John Miles die nog steeds het Sportpaleis zonder enig probleem kan inpakken (...) "Emily Bear verovert de harten van Vlaanderen, België en de wereld De grote overwinnaar van alle harten op Night of the Proms 2017? Dat was zonder meer de Amerikaanse Emily Bear. Amper 16 is deze piano virtuoze. Ze speelt volgens Kobe reeds op haar 18ste maand piano. Mocht op haar zesde in het Witte Huis aantreden en is ondertussen doorgebroken tot de hoogste regionen binnen de globale muziekwereld. Wereldtop? Zeker en vast, maar dat wil niet zeggen dat Emily hier een routineklusje komt afwerken. Na een hartverwarmende Skyfall , waar ze in een soort kubus boven het publiek zweeft. Doet ze een improvisatie. Waarbij iemand in het publiek wordt aangesproken een verhaal te vertellen, dat zij zal vertolken op piano. De zestienjarige Amber komt niet alleen haar 16ste verjaardag vieren, haar moeder verteld dat Amber op heel jonge leeftijd haar vader is verloren en het ondanks al die pijn en leed het heel goed doet in het leven. Je kon niet alleen een speld horen vallen in de zaal, er vloeiden ook bij mij en vele aanwezigen in de zaal tranen. En dan moest Emily haar performance nog komen. Emily bracht een performance die zondermeer indrukwekkend kan genoemd worden. Meer nog, indrukwekkend was naderhand zelfs een understatement. Niet alleen zorgde dit voor koude rillingen over onze rug. Eveneens het voortdurend opwellen van tranen in onze ogen, of een brede glimlach op onze lippen. Emily Bear betoverde ons niet gewoon, ze liet een magische, adembenemende indruk na die met geen woorden valt te omschrijven. Deze piano virtuoze betovert en veroverd Vlaanderen met haar glimlach, indrukwekkend piano spel en innemende houding, waardoor haar performance kan gezien worden als het ultieme hoogtepunt van deze avond." (...) "De kruisbestuiving tussen levenservaring en aangeboren virtuositeit. We hadden gedacht dat het hoogtepunt ondertussen was bereikt. Maar dat was buiten John Milesgerekend. In het verleden werd zijn inbreng vaak beperkt tot het steeds opnieuw schitterende gebrachte Music. Ondertussen zo een beetje uitgegroeid tot het lijflied van Night of the Proms. Echter op zaterdagavond ontstond, mede door weer die onaards aanvoelende inbreng van Emily Bear op piano, iets magisch mooi. De kruisbestuiving tussen een man met enorm veel jaren levenservaring, en een jonge artieste met een als het waren aangeboren zin voor virtuositeit. Deed een song als All By Myself uitmonden in een walm van kippenvel, kroppen in de keel en het opwellen van tranen in de ogen. Eerder had Emily een deel gebracht van het breekbare Rachmaninov, waarbij je weer een speld kon horen vallen in de zaal. Het mooiste moment was toen Miles zich vooroverboog aan de piano en Emily vol bewondering in de ogen keek, toen ze nog een laatste, hartverscheurende solo bracht die ons hart en dit van velen nog maar eens doorboorde. Bovendien mocht ze nog even Music inzetten. Waarna Miles die song deed heropleven en zorgde voor wederom een ultiem hoogtepunt op de avond." google "The infectious show by Joss Stone and Melanie C., the magical piano game by Emily Bear that emerges as the absolute highlight of the 2017 Night of the Proms, John Miles who still can pack the Sportpaleis without any problem (...) "Emily Bear conquers the hearts of Flanders, Belgium and the world The great winner of all hearts at Night of the Proms 2017? That was definitely the American Emily Bear. Barely 16, this piano is virtuoso. According to Kobe, she plays the piano on her 18th month. Should enter the White House at the age of six and has in the meantime broken through to the highest echelons in the global music world. World Summit? Certainly, but that does not mean that Emily is finishing a routine job here. After a heart-warming Skyfall, where she floats above the audience in a kind of cube. She does an improvisation. Where someone in the audience is told to tell a story that they will perform on piano. Sixteen-year-old Amber is not only celebrating her 16th birthday, her mother tells her that Amber has lost her father at a very young age and that despite all this pain and suffering, she is doing very well in life. You could not only hear a pin drop in the room, there were also many people in the room with tears. And then Emily had to get her performance. Emily produced a performance that can be called impressive. Even more, impressive was even an understatement afterwards. Not only did this cause cold shivers on our back. Also the constant rise of tears in our eyes, or a broad smile on our lips. Emily Bear did not just enchant us, she left a magical, breathtaking impression that can not be described with words. This piano virtuoso captivates and conquers Flanders with her smile, impressive piano playing and engaging attitude, so her performance can be seen as the ultimate highlight of this evening. " (...) "The cross-fertilization between life experience and innate virtuosity. We had thought that the highlight had been reached in the meantime. But that was settled outside of John Miles. In the past, his input was often limited to the ever-rejuvenated Music. In the meantime, it has grown into the favorite song of Night of the Proms. However, on Saturday night, partly because of the unearthly feeling of Emily Bear on piano, something magically beautiful arose. The cross-fertilization between a man with a great many years of life experience, and a young artist with an if it were innate sense of virtuosity. Did a song when All By Myself resulted in a smoke of goose bumps, heads in the throat and the rising of tears in the eyes. Earlier Emily had brought a part of the fragile Rachmaninov, where you could hear a pin drop in the hall. The best moment was when Miles leaned forward in front of the piano and Emily looked into the eyes full of admiration, as she brought another final, heartbreaking solo that pierced our hearts and that of many. Moreover, she was allowed to use Music for a while. After which Miles revived that song and provided another ultimate highlight at night. "
|
|
|
Post by eulenspiegel on Nov 27, 2017 4:00:59 GMT -6
Thats applause 6:40ff )
|
|
|
Post by eulenspiegel on Nov 27, 2017 5:40:37 GMT -6
|
|
|
Post by eulenspiegel on Nov 27, 2017 16:03:36 GMT -6
|
|
|
Post by eulenspiegel on Nov 28, 2017 4:47:58 GMT -6
|
|